زیتون تلخ نام یک گونه از سرده زیتون‌تلخ است. این گونه بومی کشور چین است. میوه های این درخت تا مدت ها حتی بعد از رسیدن بر روی شاخه ها باقی می‌ماند. خوردن میوه ها برای انسان سمی است و برای کودکان ممکن است خطرناک باشد ولی برای پرندگان تغذیه ای مناسب در فصل زمستان است.

درختی است که در ایران با نام های مختلفی شناخته می شود و از جمله در مازندران زیتون تلخ – سنجد تلخ در نور شال پستانه در لاهیجان شال زیتون، در رامسر دیوزیت، در تهران سنجد تلخ و در آستارا زی بیل آغاجی نامیده می شود.

زیتون تلخ درختی است زیبا برگ های آن مرکب، برگچه ها بیضی نوک تیز و به رنگ سبز تیره و دندانه دار، گل های آن بنفش معطر که در اواخر بهار ظاهر می شود. میوه آن کوچک تخم مرغی شکل و سفید مایل به زرد تا زمستان سر درخت می ماند و شبیه میوه کنار است. هسته سخت داخل میوه آن دارای سوراخ است که از آن برای درست کردن نوعی تسبیح استفاده می شود به همین علت به فرانسوی و انگلیسی آن را درخت تسبیح می نامند.

این درخت بومی هیمالیاست و در شمال ایران در جنگل های ساحلی دریای خزر از لاهیجان تا مازندران و میاندره گرگان می روید. در بعضی باغ ها و منازل نیز به عنوان گیاه زینتی کاشته می شود.